گوسفند یکی از قدیمی ترین حیواناتی است که به دست انسان ها اهلی شده است. بر اساس منابع تاریخی اهلی کردن گوسفند به 8 تا 10 هزار سال پیش از میلاد مسیح بر می گردد. برخی محقیق گفته اند گوسفند نخستین بار توسط اقوام آریایی در قسمت هایی از آسیای مرکزی اهلی گردیده است، برخی دیگر بر این عقیده اند که گوسفند برای اولین بار توسط چینی ها اهلی شده است. گوسفندان برای انسانهای اولیه دارای فواید زیادی بود. آنها می توانستند از گوشت، پوست، پشم و شیر آن استفاده کنند.
دانشمندان و محقیق زیست شناسی به این نتیجه رسیدند که گوسفند امروزی از نسل گوسفندان وحشی Mouflon اروپایی و آسیایی که تا به امروز به صورت گله های وحشی در کوه های اروپا و آسیا زندگی می کنند می باشد. با وجود آنکه گوسفند پس از اهلی شدن به مرور زمان در تمام نقاط دنیا پخش شد، در اکثریت مناطق دنیا مردم پس از دسترسی به اصلاح آن اقدام نمودند. در اثر همین کارهای اصلاحی تعداد گوسفندان بیشتر از دیگر حیوانات روی زمین می باشد.
گوسفند در نقاط مختلف دنیا و در اقلیم های متفاوت زندگی می کند. در حال حاضر بیش از 200 نوع نژاد گوسفند در دنیا موجود می باشد. یکی از خصوصیات خوب این حیوانات این است که با محیط های مختلف سازگار است. البته نا گفته نماند اکثریت انواع این حیوان از نظر اقتصادی و بازاری دارای ارزش زیادی نیستند. صنعت گوسفند داری امروز دنیا متکی بر 10 تا 20 نژاد این حیوان می باشد. نژاد های گوسفند را به روش های متفاوت طبقه بندی می کنند که پر کاربرد ترین طبقه بندی بر اساس نوع پشم آن ها می باشد: 1. نژاد با پشم ظریف 2. نژاد با پشم متوسط 3. نژاد پشم دراز 4. نژاد با پشم دو رگ
- نژادهای با پشم ظریف
این گروه از نظر تولید گوشت ارزش چندانی ندارند، فقط در تولید پشم بسیار موثر می باشند. این نژاد را امروز بیشتر برای تولید پشم پرورش می دهند. حیوانی است خوش خُلق و چریدن آن خوب است، در چراهگاههای فقیر هم می تواند غذای خوبی به دست بیاورد. مهم ترین این نژاد: مرینوس Merino، رامبولیت rambouillet، دبویلیت debouillet، چویت cheviot
- نژادهای با پشم ضخیم
از پشم آنها در صنعت قالین بافی زیاد استفاده می شود، دارای پشم ضخیم است و معمولا به رنگ های کبود و سفید است. مالداران بیشتر این گوسفند را برای استفاده گوشتی پرورش می دهند. استعداد چاقی و قابلیت چریدن خوبی دارد.